Amusement

Er zijn allerlei soorten van amusement in Myanmar. Zo zijn er culturele voorstellingen, marionette theaters, bioscopen en meer. Ook karaoke is populair in Myanmar en in de hoofdstad Yangon en in andere steden vinden vaak modeshows plaats in discotheken.

Dans en theater

De inheemse dansvormen van Myanmar zijn eerbetonen aan de ‘nats’ (geesten van voorouders). Vooral tijdens ‘nat pwe’ worden nats uitgenodigd om het lichaam en geest van een medium over te nemen.

Net als met de muziek, komen de meeste klassieke dansstijlen van Myanmar oorspronkelijk uit Thailand. De meest bekende hiervan is de ‘yodaya zat‘ dans die de Birmezen in de 18e eeuw van de Thai overnamen toen ze een groot deel van Thailand bezetten. De meeste dansoptredens bevatten een solo van een vrouwelijke danseres die een prachtig gekleurd kostuum draagt met lange witte slepen.

Een zat pwe dans vertelt het verhaal van een oude legende of Jataka (het levensverhaal van Boeddha) en een yamazat verteld het epische verhaal van de Indiase Ramayana. Klassieke dans-drama’s worden opgevoerd in het Nationale Theater in Yangon.

Marionettentheater

Het marionettentheater kent een lange traditie in de cultuur van Myanmar. De poppen, gekleed in prachtige zijde kostuums met edelstenen, zijn er in vele maten en werden vroeger gebruikt om slecht nieuws aan Koningen te vertellen, omdat menselijke boodschappers dit niet durfden. Ervaren poppenspelers genieten veel respect in Myanmar, gezien de moeilijkheidsgraad van het bespelen van de marionetten, die soms wel 60 lijnen hebben. Tegenwoordig vinden de marionettentheaters vooral plaats in toeristische plekken in Yangon, Mandalay of Bagan.

Muziek

In de verschillende muziekstijlen in Myanmar wordt een breed scala aan traditionele muziekinstrumenten gebruikt. Traditionele volksmuziek is anders dan die in andere Zuid-Oost-Aziatische landen en wordt gekenmerkt door plotselinge tempowisselingen en veranderingen in textuur en timbre. Een uniek muziekinstrument uit Myanmar is de Saung-Gauk, een gebogen harp van voor de Hittitische tijd.

Klassieke tradities van de Birmese muziek zijn te vinden in de Mahagita, een uitgebreide collectie van klassieke liederen die vaak zijn verdeeld in binnen- en buitenensembles. Deze liederen vertellen vaak over de verschillende legendes in Pali en over de natuurlijke schoonheid van het land, de bossen en de seizoenen, uiteindelijk vrouwelijke schoonheid, liefde, passie en verlangen, in aanvulling op volksmuziek gezongen in de rijstvelden.

Tegenwoordig domineert echter de popmuziek van eigen bodem de muziek van Myanmar.